Ένας υπάλληλος του τσάρου προειδοποιεί ότι η κυβέρνηση έχει χάσει από τον έλεγχο της σε ένα μεγάλο μέρος της δυτικής Γεωργίας που έιναι μέρος της «Αγροτικής Δημοκρατίας της Γκουρίας» (Гурийская крестьянская республика), που σχηματίστηκε στα μέσα το 1903. Ήταν ένα υπανάπτυκτο και κάπως φτωχό τμήμα της Kutais guberniya Guria, που επισήμως ονομαζόταν περιφέρεια Οζουργκέτι (Ozurgetsky uyezd). Ήταν γνωστή όχι μόνο για την αντιπολιτευτική στάση της έναντι στην Ρώσικη κυριαρχία, αλλά και για την πρωτοφανή υποστήριξη της στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (Μενσεβίκοι). Η αναταραχή ξεκίνησε όταν οι αγρότες έκαναν μποϊκοτάζ στο τοπικό τσιφλίκη του πρίγκιπα Ματσουτάτζε το 1902. Το λεγόμενο αγροτικό κίνημα που περιλάμβανε ακτήμονες αγρότες εξελίχθηκε σχεδόν σε εμφανή εξέγερση στις αρχές του 1903. Οι χωρικοί σταμάτησαν να πληρώνουν φόρους και αρνήθηκαν να εργαστούν για τους ιδιοκτήτες. Μετά από μια σκληρή επίσημη αντίδραση, οι αγρότες ξεκίνησαν μποϊκοτάζ σε όλες τις κυβερνητικές υπηρεσίες. Μέχρι το καλοκαίρι, η τοπική αυτοδιοίκηση στην περιοχή είχε σχεδόν πλήρως αποσυντεθεί. Ο  Νικόλαος Β’ δεν έλαβε κανένα μέτρο εναντίον Γκουρίας το 1904, θεωρώντας ότι η αντιμετώπιση της εξέγερσης θα έιχε τέτοιο κόστος που δεν θα τον δικαίωνε.

Μετά την έναρξη της επανάστασης του 1905, η εξέγερση άρχισε να εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη Γεωργία και η επανάσταση στην Γκουρία προχώρησε σε ένα πιο ριζοσπαστικό δρόμο. Οι αγρότες έδιωξαν όλες τις αρχές, και όρισαν οι ίδιοι το δίκαιο, οργάνωσαν ανεξάρτητες κοινότητες και χωριά (деревенские общины) και ένοπλα κόκκινα αποσπάσματα (Red hundreds / красные сотни), γνωστά επίσης ως Αδέλφια του Δάσους (Память Азова), που ενσωμάτωσαν το σύνολο της επικράτειας . Οι γυναίκες αγρότισσες της Γκουρίας στις συνελεύσεις των χωριών έθεσαν ψηφίσμα και απαίτησαν πολιτική ισότητα με τους άνδρες.

Οι επαναστάτες της Γκουρίας χρησιμοποιούσαν την τακτική του ανταρτοπόλεμου κατά των τσαρικών αξιωματικών και των τοπικών ιδιοκτήτών, και μέχρι τον Φεβρουάριο το σύνολο της Γκουρίας ήταν στα χέρια των επαναστατών. Στις 24 Φεβρουαρίου, του 1905, η κυβέρνηση κήρυξε στρατιωτικό νόμο και σύστησε μια τιμωρητική μονάδα 10.000 στρατιώτών, υπό τις διαταγές του στρατηγού Maskud Alikhanov-Avarsky (Максуд Алиханов-Аварский) και στάλθηκε στην επαναστατική επαρχία. Οι Επαναστάτες της Γκουρίας έκαναν μια άγρια αντίσταση στην εκστρατεία και ο Στρατηγός Alikhanov-Avarsky αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει τον Ιούλιο, χωρίς να μπορεί ανακτήσει τον έλεγχο της περιοχής.

Η Επιτροπή της Γκουρίας του RSDLP (Ρώσσικου Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος) δημιούργησε τότε μια Επαναστατική Στρατιωτική επιτροπή για να καθοδηγήσει την εξέγερση, όταν οι ρωσικές δυνάμεις επέστρεψαν τον Οκτώβριο,  ηττήθηκαν ολοσκερώς στο Nasakirali. Τον Νοέμβριο του 1905, οι αντάρτες κατελαβαν το Οζουργκέτι, την πρωτεύουσα της περιοχής, και ανακοίνωσαν τη δημιουργία της Δημοκρατίας της Γκουρίας. Κατέλαβαν τις ταχυδρομικές τις τηλεφωνικές και τηλεγραφικές υπηρεσίες της περιοχής και αποσυναρμολόγησαν το σιδηροδρομικό σύστημα. Στις 23 Ιανουαρίου το 1906, σημαντικές ενισχύσεις οι οποίες διοικούνταν από το συνταγματάρχη Krilov επιτέθηκαν στην επαρχία ανελέητα και συνέτριψαν την εξέγερση, βάζοντας τέλος στην Δημοκρατία της Γκουρίας.

Πηγή: The Bottled Wasp Pocket Diary

Μετάφραση/Επιμέλεια: Αδέσποτος