Ο Λένιν είναι νεκρός. Μπορούμε να έχουμε για αυτόν εκείνο το είδος του εξαναγκαστικού θαυμασμού που τρέφουν τα πλήθη για τους ισχυρούς ανθρώπους, ακόμη κι αν είναι παραπλανητικοί, ακόμη κι αν είναι αναξιόπιστοι, καθώς καταφέρνουν να αφήσουν στην ιστορία ένα βαθύ ίχνος από το πέρασμά τους: Αλέξανδρος, Ιούλιος Καίσαρας, Λογιόλα, Κρόμγουελ, Ροβεσπιέρος, Ναπολέων. Όμως αυτός, έστω και με τις καλύτερες προθέσεις, ήταν ένας τύρρανος, ένας στραγγαλιστής της ρωσικής επανάστασης και εμείς που δεν μπορέσαμενα τον αγαπήσουμε ζωντανό, δεν μπορούμε να τον κλάψουμε νεκρό.
Ο Λένιν είναι νεκρός. Ζήτω η ελευθερία.
Errico Malatesta
Pensiero e Volonta, 1η Φλεβάρη 1924
Απόσπασμα από το βιβλίο: Giampietro «Nico» Berti, Mαρξισμός και αναρχισμός, εκδόσεις Ελευθεριακή Κουλτούρα: Αθήνα 2017, σελ. 65
Αδέσποτος 